Na op internet allerlei horrorverhalen te hebben gelezen en zelfs mijn gynaecoloog het al had over een erg vies drankje, zag ik er een beetje tegenop.
De suikertest moet nuchter afgenomen worden. Meaning; Zondag vanaf 22:00 mocht ik niets meer eten en drinken, op een slokje water na. Tijdens de test mag je niet eten, drinken, roken en inspannen.
Geen ontbijt! Jeetje, hoe overleef ik dat?
Ik meld mij om 8:45, en moet even wachten. Ik ben niet alleen, ons groepje betreft 4 vrouwen en 1 partner.
Ik word als laatste binnengeroepen (Was immers ook als laatste aangekomen, niet dat dat op volgorde zou gaan. Maar wel zo eerlijk). 2 buisjes bloed worden afgenomen. Een voor de suikertest en een voor ijzergehalte. Daarna mag ik mij bij de rest voegen op het geboortecentrum. Een uur wachten!
We leren elkaar een beetje kennen. De een is zwanger van een eerste kindje, de ander van haar derde. Ik vertel over mijn dochters, maar durf niet zo goed eerlijk te zijn over Storm. Ik geef aan dat ik zwanger ben van mijn derde kindje. Ik voel mij ineens schuldig. Ik ben zwanger van mijn vierde kindje, maar durf er hier niet zo goed vooruit te komen. Waarom? Een aantal meiden zijn zwanger van hen eerste kindje. Ik wil hen niet afschrikken. Hoop afnemen. Ik besluit dat dit de juist oplossing is.
Na een uur mogen wij ons terug melden bij de balie, en worden voor de tweede keer geprikt. Andere arm, wederom 2 buisjes. Ons laatste uur wachten gaat in. In de vorige groep meiden, voelt iemand zich niet goed. Lijkbleek, en reageert niet per direct. Ze word geholpen, en mag gaan liggen op een bedje. Dit geeft geen moed, haha. Hopelijk maakt ze het inmiddels goed!
Ik kijk Netflix, en de tijd gaat rap om. Laatste 2 buisjes bloed en ik mag naar huis! Mijn vader haalt mij op, en samen eten we een broodje in de cafetaria. Warme chocolademelk, wat doet dat goed!
Eenmaal thuis, wil ik het liefst slapen! Ik ben kapot!
Dinsdags, een paar minuten over half 5 belt de gynaecologe. Ik heb geen suiker! En geen tekorten aan ijzer!
Reactie plaatsen
Reacties