Vorige week hadden wij met 19+1 weken onze 20 weken echo.Ik houd mijn adem wederom in, net als elke andere keer bij de echo.Het hartje zie ik gelijk kloppen! Ze laat 'm nadien ook horen. Hij is goed gegroeid in tegenstelling tot de vorige echo.Hij groeit goed. Hij beweegt goed. De metingen zijn goed. Kortom alles is goed. Ik spreek mijn zorgen mbt mijn vorige zwangerschap uit, en ze laat voor de zekerheid nog eens goed zien dat alles goed uit ziet. Geen groeivertraging, geen zorgen mbt de bloedvaten in de navelstreng. Geen groeivertraging tezien bij zowel kindje als placenta. Ik laat mijn adem los. Hoewel ik probeer te vertrouwen op mijn eigen lichaam, gaat het soms even... wat mis. Schiet ik in de stress en wordt ik onzeker. Maar het gaat goed. Baby groeit goed. Onze zoon. Wij kunnen niet wachten om hem te verwelkomen. Donderdag nog even controle gehad bij de vk. Bloeddruk is prima. Groei vanuit de buitenkant gemeten is hartstikke goed. We groeien beiden goed. Nog even kort gehad over het eea.Zo gaan wij deze keer thuis bevallen. Handsoff! Als alles goed mag gaan. Onze vrije geboorte, waar wij al zo lang naar uitkijken. (Eerst Storm* en daarna de zorgen bij Wolf/medische indicatie). Maar voor nu: nog even genieten. Ondanks vermoeidheid en bekkenklachten proberen wij toch te genieten. Vertrouwen wij op mijn lichaam en willen wij vertrouwen op ons hele proces. Dit komt goed. Wij kunnen dit 🤎

Vandaag hadden wij onze gender reveal. Met exact 17 weken.

Na zo'n 2 weken ons ukkie niet gezien te hebben, was het weer tijd voor een controle! Ik vertrouw erop dat alles goed zit, maar doordat ik zelf nog niets voel (van schopjes od) is het soms even lastig. Vooral nu wij het termijn van Storm benaderen. 

Vanochtend voordat ik opstond wat harde buiken. Licht kramp, bijna niet te noemen. Hoort erbij. Dacht ik nog. Wij hadden een afspraak bij de gemeente voor nieuwe ID kaarten, dus wilde wij ons al klaarmaken. Even plassen en dan... Bloed. Niet een beetje. Geen inlegkruisje maar echt zoals een menstruatie. Mijn vriend belt gelijk de verloskundige. De verloskundige aan de telefoon is bezig met een bevalling (assistent heeft een week vakantie). Wij worden zo terug gebelt. Kort erna gaat de telefoon. Wij mogen om half 10 langskomen. Bij de verloskundige praten wij even kort over wat er is gebeurt en dan krijgen wij een echo. Alles is goed met de baby. Het hartje klopt. Gezien en gehoord! Nog even gekeken naar de placenta. Die ligt voor en laag. Maar waar de bloeding precies vandaan komt, kon ze niet zeggen. Gelukkig is alles goed. Maar aan de andere kant is het ook frustrerend als je niet weet waar het vandaan komt. Zodra ik weer bloed, moet ik weer bellen. Dan word ik doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een extra echo controle. Maar hopelijk is dat niet nodig. Ze gaf nog aan dat als ik extra controle wil, dan mag ik die gewoon inplannen. Maar het is goed zo. Ik wil vertrouwen op mijn lichaam. Voor nu hebben wij de 29e een afspraak. Spannend.

Vanochtend had ik onze 13 weken echo. Reuze spannend! Maar gezonde spanning.Merk dat ik onbewust een beetje 'last' krijg van het verlies van Storm. Zeker nu wij richting het termijn gaan. Storm is geboren met bijna 18 weken (op een half uur na). Thuis. Hij bleek al eerder te zijn overleden. Later blijkt dat zowel mijn placenta als Storm passend is bij 13/14 weken. Nu ben ik vandaag 14+1, dus dat vind ik wel even.. spannend. Ze gaf aan dat ik altijd naar de vk mag bellen voor een extra controle, als de wachttijd tussen de echos wat lang duren is, en daardoor spanning gaat oplopen. Maar ik probeer deze zwangerschap te vertrouwen op mijn lichaam. Soms moeilijk. Maar meestal gaat het mij wel goed af. Dit kindje groeit goed. Dit kindje staat los van Storm. Dit kindje mag er zijn en ik wil genieten van deze momenten. Een halfuur mogen staren naar ons kindje. Hartje gehoord. Zover ze konden meten, alles in orde. Aangezien wij vorige zwangerschap een GUO hebben gehad, ging zij ervan uit dat het deze keer weer zou zijn. Maar omdat ik het ziekenhuis vermijd deze keer, ben ik aan het twijfelen. 20 weken echo in het echobureau (waar ik vandaag ook was) heel huiselijk en fijn. Of ziekenhuis. Ze mocht geen geslacht bekend maken, dat gaf ze vantevoren aan. Maar ik dénk zelf iets gezien te hebben (ik had aangegeven dat wij het nu nog niet willen weten ivm gender reveal). Spannend. Over 2 weken onze geslachtsecho en daarna op 12 juli onze gender reveal. Een maandje doorbijten! Kan niet wachten om je te voelen bewegen (placenta aan de voorkant, dus kan ietsje later zijn. Was bij de eerste 2 ook zo haha).

Gisteren hadden wij onze termijnecho! (Gezonde) spanning ging er vooraf! Maar alles is prima in orde! Zover ze kon zien dan. Baby bewoog al veel, sprong telkens weg bij de echo waardoor meten even lastig was haha! 3 dagen vooruit gezet en onze uitgerekende datum is 10 december! Gelijk al de 13 en 20 weken echo gepland. Evenals bloedonderzoek en nipt, en met 16 weken een geslachtsecho bij de verloskundige. Het begint allemaal een beetje te landen nu. De misselijkheid neemt gelukkig met en met af, wel heb ik last van extreme vermoeidheid. Maar dat zou ook minderen na de 12 weken. Spannend!

Vandaag de intake vd verloskundige gehad. Alles doorgesproken, vorige zwangerschappen meegenomen. Echo gehad. 9 weken zwanger alweer! Kindje groeit goed. Je zag al kleine armpjes en beentjes in de groei! Zo schattig. Over 2 weken weer een controle afspraak en termijn echo. Dan krijg ik gelijk papieren mee voor de nipt. Met de huisarts besproken betreft mijn medicatie ivm misselijkheid. Mag ik tot zondag 3 zetpillen ipv 2. Haalt niet alles weg, maar zonder medicatie kan ik helemaal niet functioneren. Hopelijk is dit gauw minder! Kraamzorg op advies vd verloskundige al aangevraagd. November zat al vol (ik ben in december uitgerekend). Gelukkig nog wel een plekje bemachtigd, haha.

Afgelopen donderdag hadden we onze eerste afspraak bij de verloskundige.Met fertaliteitsecho. Verrassing! Ipv 6-7 weken. 8 weken precies. Dat was nog eens een leuke verrassing! Maar dat verklaard wel de enorme misselijkheid zei ze.Die piekt met 7 weken. Helaas ben ik non stop misselijk, overgeven. Ik heb medicatie gekregen vanuit de huisarts. Eerst tabletten, maar die komen er weer uit. Nu zetpillen en dat werkt enigszins. Het haalt de randjes er vanaf maar de misselijkheid blijft wel.Maar gelukkig niet meer zoveel braken. Wij hebben fotos en videos meegekregen van de echo. Het hartje klopt mooi. Woensdag hebben de de lange intake bij de verloskundige. En mogen we weer spieken. Na 10 weken krijgen we het hartje ook te horen. Vooralsnog hoop ik dit keer op geen medische zwangerschap en gewoon controle bij de verloskundige en uiteindelijk een mooie thuisbevalling!

Vorige week maandag plots een positieve test in handen.5 mei de eerste afspraak bij de verloskundige, en gelijk een eerste echo.Omdat ik een lange / onregelmatige cyclus heb is het een verrassing hoelang ik precies zwanger ben.Maar ik verwacht momenteel 5/6 weken.De eerste zwangerschapsklachten zijn wel al aanwezig! Hopelijk is dat een goed teken.